رئیس شورای سیاستگزاری روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:
هرسال با آغاز فصل زمستان به دلیل پدیده وارونگی هوا میزان آلاینده‌ها در تهران و شهرهای بزرگ و صنعتی کشور افزایش می‌یابد ولی امسال متاسفانه شدت بیشتری به خود گرفته، مسئولان هم چاره‌ای جز تعطیلی متناوب پایتخت و شهرهای بزرگ صنعتی نداشته‌اند.
آلودگی هوای تهران و سایر شهرهای بزرگ هرچند دلایل گوناگونی دارد ولی شاخص‌ترین آنها آلاینده‌هایی هستند که از اگزور خودروها خارج می‌شوند و نیز مازوت‌سوزی نیروگاه‌هاست که اصلی‌ترین دلیل می‌تواند کیفیت سوخت‌های فسیلی تولید داخل باشد.
در شرایطی که سوخت‌های فسیلیِ مورداستفاده در جهان در حال عبور از استانداردهای «یورو6» هستند، هنوز رعایت این استانداردها در کشور ما عینیت نیافته و با استانداردهای پایین‌تری تولید و عرضه می‌شوند و یا امسال نیروگاه‌های کشور مجبور به مازوت‌سوزی شده‌اند که این هم با استانداردهای روز جهان فاصله چشمگیری دارد!!
در مبارزه با آلودگی هوا و دستیابی به هوای پاک هم فعلا به تعیین یک روز نمادین به عنوان «هوای پاک» بسنده کردیم و طرح یا پروژه درخوری در این زمینه تدوین نکرده و یا در دست اجرا نداریم. امیدواریم دستیابی به «هوای پاک» به‌ویژه در تهران آرزوی محال نباشد؛ در غیر این صورت باید بسراییم و بخوانیم:
تهران که شهر غم‌گرفته است
آلوده و دود و دم گرفته است
گر عزمِ سفر کنی به این شهر
بایـد زِ سـلامتـت کنی قـهر
در مورد آلودگی شهر بزرگی مانند تهران باید گفت که اولا؛ تهران از سه جهت محصور به کوه‌های بلند است. ثانیا؛ ساختمان‌های بلندمرتبه‌ای که در گوشه و کنار آن احداث شده، مانع وزیدن باد و دفع آلاینده‌ها می‌شود.
هرچند کارشناسان سهم خودروها را در آلودگی هوای شهرهای بزرگ در مجموع بیش از 65درصد می‌دانند اما به‌نظر می‌رسد در این مورد اغراق‌گویی می‌شود؛ در حالی‌که مقصر اصلی کیفیت پایین سوخت‌های فسیلی تولید داخل است.
شاید یکی از دلایل بزرگ شرکت‌های خودروساز جهان در رویکرد به تولید خودروهای برقی همین مساله باشد تا آنجا که بعضی کشورها حتی برای توقف خطوط تولید انواع خودرو با موتور احتراق داخلی تاریخ‌های کوتاه‌مدت هم تعیین کرده‌اند.
اگر این حقیقت را بپذیریم که آینده جهان در استفاده از خودروهای برقی است باید به خود بیاییم و برای طراحی و تولید خودروهای برقی استراتژی و راهبرد جامعی تدوین و اجرا کنیم تا مانند حضور در عرصه خودروسازی با موتور احتراق‌داخلی آن هم بعد از 60سال ماتِ این عرصه نباشیم و ضمن خودروساز شدن حرف‌هایی هم در بازارهای منطقه و جهان برای گفتن داشته باشیم:
چیست اسـرار خودروساز شدن؟
فـهم آن بهر مـا مـیسر نـیست؟
پس چــرا بعدِ شصت‌سال تمـام؟
ماتِ این عرصه‌ایم، مقصر کیست؟
فرجام‌سخن اینکه: مقصر اصلی آلودگی هوا؛ کیفیت پایین سوخت‌های فسیلی تولید داخل است زیرا در دو دهه اخیر گزارش کیفی خودروسازان و سطح تکنولوژی آنها در کنترل آلاینده‌ها به‌طور سالانه منتشر می‌شود و حتی استراتژی برای کاهش آن نیز وجود دارد اما در زمینه کیفیت سوخت‌های فسیلی تولید داخل تاکنون گزارشی از سوی وزارت نفت و یا شرکت پالایش و پخش منتشر نشده است. در هر حال به‌نظر می‌آید مشکل کاهش آلاینده‌ها در شهرهای بزرگ قابل حل است به‌شرطی که اراده‌ای برای صرف فعل خواستن در میان مسئولان وجود داشته باشد.
